مفهوم عدم خشونت در فرهنگ چینی، از زمینههای قابل توجهی برخوردار است و عموم مکاتب فکری در این فرهنگ، به نوعی بدان تمایل دارند. با این حال، دائویسم به عنوان یکی از مکاتب محوری در فرهنگ و تفکر چینی، با بهرهگیری از استعاره «دائو» (به معنای «راه») در مفهومی بسیط که متناقضها را در بر میگیرد، از شجاعت دستیابی به معرفتِ «یکبودن» همه چیز و «بیعملی» منطبق با طبیعت، به عنوان رویهای برای پرهیز از خشونت و ساماندهی جامعهای مبتنی بر همدلی و مهربانی بهره میگیرد. مقاله حاضر بر آن است که ضمن بررسی زمینههای اجتماعی و فکری شکلگیری دائویسم در تفکر چینی، جلوههای «عدم خشونت» را در کتاب دائو دِ جینگ مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور، ابتدا با بررسی فرهنگ چینی و جریانهای فکری رقیب دائویسم در این فرهنگ (یعنی کنفوسیوسگرایی و بودیسم)، پیشینه مفهوم «دائو» مورد بررسی قرار میگیرد و در ادامه، با تحلیل محتوای پارههای مختلف دائو دِ جینگ، آموزه مورد نظر بررسی خواهد شد.
علوی پور, سیدمحسن. (1394). مولفههای بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چارچوب فرهنگ چینی. مطالعات روابط فرهنگی بینالمللی, 1(2), 45-65.
MLA
سیدمحسن علوی پور. "مولفههای بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چارچوب فرهنگ چینی". مطالعات روابط فرهنگی بینالمللی, 1, 2, 1394, 45-65.
HARVARD
علوی پور, سیدمحسن. (1394). 'مولفههای بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چارچوب فرهنگ چینی', مطالعات روابط فرهنگی بینالمللی, 1(2), pp. 45-65.
VANCOUVER
علوی پور, سیدمحسن. مولفههای بنیادین اندیشه عدم خشونت در دائویسم؛خوانشی در چارچوب فرهنگ چینی. مطالعات روابط فرهنگی بینالمللی, 1394; 1(2): 45-65.