چکیده : نقش عامل تصوف وعرفان در فرایند اسلامی سازی در آسیای جنوب شرقی بسیار حائز اهمیت بوده وشواهد و مدارک متقن وغیرقابل انکاری نیز بر این نقش دلالت دارد. اسلام در دوره ای وارد آسیای جنوب شرقی شد که هندوئیسم وبودیسم بر بخش های وسیعی از این منطقه حاکم بوده ومبلغان مسلمان با درک ویژه گی های مشترکی که بین معناگرایی موجود در تصوف اسلامی و هندوبودیسم وجود داشته ، مسیر برقراری ارتباط وهمچنین معرفی وتبلغ اسلام را آسان نمودند.این صوفیان ، همراه با کشتی های تجاری به سرزمین های آسیای جنوب شرقی سفر می نمودند توانستند در تمدن سازی واسلامی سازی این منطقه سهم عمده ای بر عهده گیرند.نکته ضروری در اهمیت درک نقش جریان صوفیه درفرهنگ مالایی اینکه عمده آثار صوفیه که در این منطقه برجای مانده است رنگ وبوی فارسی وهندی داشته وگرایشات مذهبی داعیان ومبلغان اولیه که اسلام را به جوامع این منطقه معرفی کرده بودند تحت تاثیر آموزه های معنوی وعرفانی مشایخ و شخصیت های برجسته ایرانی و شیعی بوده است . کلید واژه : عرفان ،اسلام ، اندونزی ،فرهنگ ،ادب ،ایران
)