در این مقاله، پس از اشاره به ابزارهای چهارگانه کاربردی در سیاست خارجی یک کشور، شامل دیپلماسی به‌عنوان ابزار معمول و متعارف، قدرت اقتصادی یا مالی و تجاری، نیروی نظامی یا قوه قهریه و فرهنگ یا ارتباطات، و تبیین ابزار فرهنگی یا رسانه‌ای، به توضیح عناصر و پتانسیل‌های تعاملات فرهنگی در عرصه‌های دینی، مذهبی، فرهنگی، ادبی و تمدنی پرداخته می‌شود و نقش هر یک از این موارد، در ارتباط با قلمروهای سیاسی پیرامونی ایران بررسی و واکاوی می‌گردد. روش به‌کار گرفته شده در این مقاله، طرح پرسش‌هایی مرتبط با چیستی، چرایی و چگونگی به‌کارگیری راهبردها و اولویت‌های راهبردی در این مسیر بوده و با تبیین آمیزه‌ای از سه سطح تحلیل توصیفی، تحلیلی و تجویزی، پیشنهادهایی برای ارتقای قدرت ملی و جایگاه منطقه‌ای ایران براساس رویکرد تعاملی گفتمانی و نحوه اتخاذ راهبردهای بهینه در هر قلمرو مشترک ارائه می‌شود.
مدیر شانه‌چی, محسن. (1394). نقش فرهنگ در توسعه قدرت ملی؛ گفتمان تعامل، راهبرد مقابله با افراط‌گرایی. مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1(1), 129-141.
MLA
محسن مدیر شانه‌چی. "نقش فرهنگ در توسعه قدرت ملی؛ گفتمان تعامل، راهبرد مقابله با افراط‌گرایی". مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1, 1, 1394, 129-141.
HARVARD
مدیر شانه‌چی, محسن. (1394). 'نقش فرهنگ در توسعه قدرت ملی؛ گفتمان تعامل، راهبرد مقابله با افراط‌گرایی', مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1(1), pp. 129-141.
VANCOUVER
مدیر شانه‌چی, محسن. نقش فرهنگ در توسعه قدرت ملی؛ گفتمان تعامل، راهبرد مقابله با افراط‌گرایی. مطالعات روابط فرهنگی بین‌المللی, 1394; 1(1): 129-141.
)