1
دانشجوی کارشناسی ارشد دیپلماسی و سازمان های بین المللی دانشکده روابط بین الملل
2
دانشیار- دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه
چکیده
در نظام بینالملل آنتروپوسین، انسان به عنوان بازیگر قدرتمندی در طبیعت محسوب میشود که اثرگذاری بالایی بر روی وضعیت زیستی آن دارد. در این شرایط با توجه به افزایش نیازهای بشریت به منابع طبیعی و برآوردهای فعالیت بر روی زمین، فهم و ارزیابی هرگونه تحول مثبت و منفی نیازمند درک رابطه انسان با طبیعت است. در عصر آنتروپوسین کنونی، با وقوع بحرانهای مختلف امنیتی از جمله امنیت انسانی در حوزه بیماریهای فراگیر، توجه به تعاملات میان انسانها و دولتها به عنوان بازیگران تعیین کننده وضعیت همکنشی اهمیت بسزایی دارد. در این راستا با شیوع ویروس کرونا و جهانی شدن این بحران امنیتی، دیپلماسی فرهنگی در قالب شکلی از همکنشی فراملی میتواند در سیستم پیچیده از وابستگی متقابل امنیتی در تنظیم روابط میان بازیگران دولتی و غیردولتی در جهت اهداف ملی و سیاست خارجی با محوریت سود متقابل مورد توجه واحدهای سیاسی قرار بگیرد. در این پژوهش این سؤال بررسی میشود که دیپلماسی فرهنگی در نظام آنتروپوسین، بحران کرونا، بر چه ملزوماتی استوار است و چه فرصت هایی را در اختیار کشورها در جهت برآورد منافع ملی قرار میدهد. در ادامه با بهرهمندی از روش جمعآوری دادههای کتابخانهای و اینترنتی این امر مورد مداقه قرار خواهد گرفت که دیپلماسی فرهنگی با ایجاد زمینه برای تعامل چارچوبمند و هدفمند در دوران کرونا و پساکرونا این فرصت را به واحدهای سیاسی میدهد تا ضمن ایجاد تغییرات شناختی، با ارائه سبک نوینی از مدل رفتاری در قالب استانداردهای بینالمللی در حکمرانی جهانی ایفای نقش نمایند.
)